Yazar adı: Gülşah Bastıyalı Uzunlar

2013’te Ohio State Üniversitesi & Utrecht Üniversitesi’nin yaptığı araştırma çocuklarını kendi uzantısı olarak gören ailelerin kendilerinin başarılı olamadıkları, içlerinde kalan ya da belki de çok iyi yaptıkları sporlara ya da hobilere çocuklarını yönlendirme konusunda baskıcı olduklarını gösteriyor. Dr. Shefali’nin öncülüğünü yaptığı Duyarlı Ebeveynlik yaklaşımı, çocukları kendi uzantımız olarak algıladığımızda tüm duygusal yükümüzü onlara yüklediğimizi söylüyor. […]

Çocuklarımızı yetişkinliğe hazırlarken şu 3 niteliği korumaları konusunda bilinçli olmanın çok kıymetli olduğunu düşünüyorum. “Korumaları” diyorum; çünkü aslında küçük yaşlarda bu niteliklere sahip olmalarına rağmen yetişirken genelde büyükler tarafından bu özelliklerinin köreltildiğini gözlemliyorum. Düşünerek Sorgulayan — kendisine öğretilenleri ya da söylenenleri sadece inançla kabullenmeyen, düşünen, sorgulayan, kendi iradesini ortaya koyabilen, kendi duygu ve düşüncelerini çekinmeden

Çocuğu yola hazırla; yolu çocuğa değil. Okuyunca neler geçti aklınızdan? Çocuklarımızı pamuklara sarıp büyütmek istiyoruz. Çıkacakları yolun tüm engellerini ortadan kaldırmak, çamurları temizlemek, çakıl taşlarını yok edip, tüm bilinmezlikleri bilinir kılmayı diliyoruz. Onlar hiç gözyaşı dökmesin, hayatın zorluklarını hiç çekmesin diye elimizden gelen herşeyi yapıyoruz. Bir çoğumuz pek çok zaman onların yüzleşmesi gereken sorunların  sorumluluğunu