Tepkilerim Duygularıma Göre Değişir

Çocuğunuz bir gün bir şey yaptığında gülüp geçtiğinizi, belki de gerçekten komik bulduğunuzu fakat bir başka gün aynı hareketi yaptığında tahammül edemeyip sinirlendiğinizi hatta bağırdığınızı fark ettiğiniz oldu mu?

Aslında çocuk her gün olduğu gibi oyuncaklarını fazlaca dağıtmış olabilir. Bir gün ona tatlılıkla “haydi oyuncaklarını birlikte toplayalım” gibi işbirlikçi ve şefkatli bir tavırla yaklaşıyorken; bir başka gün “bıktım senin bu dağınıklığından, kaç kere söyledim oyun bitince oda toplanacak diye…” vs gibi öfkeli bir şekilde söylendiğiniz zamanları yakaladınız mı kendinizde?

Bu tepkiler çocuğun yaptığı şeyle değil sizin duygusal dünyanızla, kendinizi nasıl hissettiğinizle ilgili. Az önce işten sizi ilgilendiren kötü bir haber aldıysanız, sabah eşinizle tartıştıysanız, belki gelecek misafirlerden son dakika haberdar olduysanız, ya da sabahtan bırakın kendinize vakit ayırmayı tuvalete bile gidecek vakti bulamamanın gerginliğini yaşıyorsanız çocuğa gereksiz patlayabilirsiniz. Çok normal.

Bunu fark edince kendinize “dengesizim, başarısızım, ben bu anneliği beceremedim…” gibi yüklenmek yerine insan olduğunuzu hatırlatın. Bu öfkeyi ortaya çıkaranın daha derinde bir duygu olduğunu fark edin. O duyguyla temasa geçmeye çalışın. Duygular; karşılanmamış ihtiyaçlarımızı bedenimizden bize yansıtan mesajlardır.

O anda kendinize odaklanın. Öfkenin altındaki duygu ne? Hayal kırıklığı mı? Bıkkınlık mı? Kaygı mı? Korku mu?

“Bu duyguyu bedenimde bana hangi karşılanmayan ihtiyacım yaşatıyor?” diye sorun kendinize. Tanıyı koyduktan sonra kendinize şefkat göstermeniz kolaylaşacak ve ihtiyacınızı karşılamaya yönelik adımlar atmanız mümkün olacak.

Pek çok kez bu tepkilerin dinlenme, öz bakım ihtiyaçlarının karşılanmaması sonucu bıkkınlık duygusuyla kendini gösterdiğine tanık oluyorum. Bu ihtiyaçları karşılama şekliniz anneliğin hangi aşamasında olduğunuza göre değişebilir. “Dinlenme” ifadeniz anne olmadan öncekiyle çok farklı olabilir. Şimdilerde beş dakika tuvalette yalnız oturmak sizin bu ihtiyacınızı karşılıyor bile olabilir. Çocuğu uyuttuktan sonra eşinizle ettiğiniz bir sohbette, izlediğiniz bir filmde buluyor da olabilirsiniz bu ihtiyacınızın karşılığını. Her ne ise bunu fark etmek, bilinçle hayatınıza katmak, desteğini istediğiniz kişilere ihtiyacınızı ve bunun yarattığı duygunuzu sevgiyle ifade etmek sizi özgürleştirebilir.

Siz hangi karşılanmayan ihtiyaçlarınızdan dolayı hangi duyguları yaşıyorsunuz ve hangi tepkileri veriyorsunuz?

Duygu ve ihtiyaçlarınızın farkında mısınız? İhtiyaçlarınızın karşılanmasını nasıl sağlıyorsunuz?

Benimle paylaşırsanız çok sevinirim

Bu yazıyı paylaş

2 thoughts on “Tepkilerim Duygularıma Göre Değişir”

  1. Pelin alici

    Es desteğinin az olması her fırsatta evden kaçmaya çalışması bende öfke patlaması şeklinde geri dönüyor ona bağırmak istiyorum ama kendileri üste çıkmayı müthiş bilir uğraşmak ıstemiyorum icimde kala kala patlamalara dönüşüyor

    1. Pelin Hanım merhaba, buradaki yorumunuzu yeni gördüm kusura bakmayın. Öfkenizin altında muhtemelen destek ihtiyacınızdan kaynaklanan hayal kırıklığı, yalnızlık gibi bir duygunuz saklı. Bunu ifade etmedikçe içinizde daha büyük birikimlere yol açacaktır. Bu birikimler bir takım fiziksel rahatsızlıklara bile sebep olabilir. İlişkiler sadece iletişimle iyileşir. Paylaştığınız için çok teşekkür ediyorum, içten sevgilerimle, Gülşah

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Scroll to Top