Kızım Seni Ali’ye Vereyim mi?

Birkaç hafta önce sahilde bir mekanda
Bir anaokulu mezuniyet gecesine denk geldim
Çok özenli hazırlıklar sonrası
İlk gösteri yapacak grup anons edildi

Sahneye 1 kız ve 4 oğlan çocuğu çıktı
Oğlanlardan biri kızın babası rolünde
Ona bir pala bıyık takılmış
Diğer 3 oğlan kızın karşısında duruyor

Hepimizin bildiği
Kızım seni Ali’ye vereyim mi şarkısı çalmaya başladı
Çocuklar da canlandırma yapıyorlar müzikle birlikte
Anonsları yapan okulun sorumlusu velileri alkışa teşvik ediyor

Sahilde oturan diğer insanlar da izliyor
O kişiler de gülerek alkışlıyor
Herkesin çok hoşuna gitmiş gibi
Bense şaşkınlık içinde izliyorum

Şarkının sözlerini aşağıda okuyabilirsiniz
Adaylardan biri deli, biri döver, biri boşar diye istenmiyor
Sonuncusu zengin diye tabii ki isteniyor
Burada o kadar çok sorun var ki

Nereden tutsam elimde kalıyor
Bu şarkıda çocuklara hangi değerler aşılanıyor?
Bu şarkıyla mezuniyet gösterisi hazırlarken
defalarca dinlediler, sözleri ezberlediler

Çocuklar o yaşta niçin evliliğe özendiriliyor?
Niçin baba kızını birine “veriyor”?
Vermek sözcüğü beni çok rahatsız ediyor.
Kız çocuğu hangi kriterlerle eş seçiyor?

Bu şarkıyı “eğitimci” olması gereken
okul öğretmenleri nasıl seçiyor?
Okul yönetimi nasıl onaylıyor?
Oradaki veliler nasıl gülerek izliyor?

Belki orada o aşamada veliler açısından
Yapacak bir şey yok, sonuçta çocukları sahnede
O anda rahatsız olsalar da nasıl tepki verebilirler?
Ama özellikle insanların yüzlerine baktım
Rahatsız olan var mı acaba diye?!
Ben göremedim, şaşkınım.

Söz konusu şarkının sözleri bu şekilde:

Kızın adı Ceylan, Ceylan, Ceylan

Kızım seni Ali’ye vereyim mi?
İstemem babacım, istemem
Onun adı Ali, eder beni deli
İstemem babacım, istemem

Kızım seni Ömer’e vereyim mi?
İstemem babacım, istemem
Onun adı Ömer, alır beni döver
İstemem babacım, istemem

Kızım seni Yaşar’a vereyim mi?
İstemem babacım, istemem
Onun adı Yaşar, alır beni boşar
İstemem babacım, istemem

Kızım seni Engin’e vereyim mi?
Eee, isterim tabii, isterim babacım
Onun adı Engin, babası da zengin
İsterim babacım, isterim

Onun adı Engin, eder beni zengin
İsterim babacım, isterim
Onun adı Engin, babası da zengin
İsterim babacım, isterim

Şarkılar çocuklara istediğimiz değerleri öğretmek için güçlü bir araç. Melodilerle birlikte söylenen sözler beyine kazınıyor ve öğreniliyor.

Tabii ki bu şarkıyı duyan her çocuk büyüyünce zengin eşle evlenmeyi hedeflemeyecek; ama yine de 4-6 yaş grubunda çocukların öğrenmesi için uygun bir şarkı değil kesinlikle. Bizler yetişkin olarak çocukların hangi müziklere, hangi görüntülere, hangi diyaloglara tanık olduklarından sorumluyuz. Onlara doğru değerleri aşılamaktan sorumluyuz.

Bizler üzerimizi düşeni yapalım, onlar büyüyünce tabii ki kendi yolunu çizecek, kendi doğrularını bulacak. Eğer biz çocukken onları bu tip şeylere bile isteye maruz bırakırsak sonradan “ay niye böyle oldu bu çocuk bilmem” demenin bir faydası yok.

Ne dersiniz? O anaokulu gösterisinde sizin çocuğunuz olsa ne hissederdiniz? Bir tepki verir miydiniz? Düşüncelerinizi paylaşırsanız çok sevinirim. İçten sevgilerimle…