Dinlenmeye Hakkınız Var

Çok yorulduğunuz bir sürenin sonunda ayaklarınızı uzatıp biraz gözlerinizi kapattığınızı hayal edin… Aklınızdan neler geçiyor? 

“Hay Allah, daha banyoyu temizlemedim, ütüler de içeride duruyor, yemek yapmak için kalkmam lazım vs.” Ya da “Cevaplamam gereken bir sürü mail var! Haftaya yetişecek proje için çalışmam gerekiyor vs.” Gibi cümleler geçiyorsa  içinizden kendinize dinlenmek için hak tanımayıp, içsel olarak kendinizi suçlu hissediyor olabilirsiniz. 

Dinlenmek sizin için her ne ifade ediyorsa (bir önceki paylaşımda dinlenmenin 7 çeşidinden bahsetmiştim) bu zamanı kendinize ayırırken iç huzuru içinde, öz şefkatle, “ben bu zamanı hak ediyorum ve bu zamanın keyfini çıkarıyorum” duygusunda olmanız çok kıymetli. Bulunduğunuz yerde ve anda %100 var olmaya özen gösterin.  Her ne yapıyorsanız geçmişin kaygılarını ve geleceğin planlarını bir kenarda bırakın. 

Bu sorumluluklarınızı unutun, yan gelip yatın demek değil. Bilakis tüm sorumluluklarınızı hakkıyla yerine getirmek için çabaladığınız ve günlerin haftaların nasıl geçtiğini anlamadığınız şu hayatta kendinizi unutmayın demek. Varoluşunuzun mutlu, huzurlu, dengeli devamı için insan olarak çok doğal bir ihtiyacınızı yerine getirirken bunu hak ettiğinizin farkında olun demek. 

Fedakarlık tabii ki şart; fakat kendi için hiçbir şey yapamamış, kendini gerçekleştirememiş ve yılların sonunda bunun için içsel olarak çocuklarını sorumlu gören ebeveynler olmak yerine; onlara hayatını dengede yaşayabilen, mutlu, huzurlu, “insan anne” ve “insan baba” olabilmek düşüncesi size kendinizi nasıl hissettiriyor? 

Kendi anne ve babanızı düşündüğünüzde dinlenme ihtiyaçlarını ne kadar karşılayabiliyorlardı? Kendilerini gerçekleştirebildiklerini düşünüyor musunuz? Sizce gerçekten mutlu muydular? Peki ya siz dinlenip kendinize vakit ayırınca nasıl hissediyorsunuz? Benimle paylaşırsanız çok sevinirim.

Bu yazıyı paylaş

2 thoughts on “Dinlenmeye Hakkınız Var”

  1. Bazen kandimi anneme çok benzetiyorum ve bu durumdan hiö hoşnut değilim. Annem taşı sıkıp suyunu çıkarır hala da öyle. Kendine zaman ayırmak dinlenmek vs hak getire. Ben şuan öyleyim. Boş vakitlerim ev işleri ile geçiyor. Bebeğim uyuduğunda çamaşır bulaşık yemek vs. Çok nadir kendime vakit ayırdığımda neden daha evvelden yapmadığımı sorguluyorum. Aslında çok ihtiyacım olduğunu anlıyorum ancak destek olmayan bir eşiniz varsa her şeye bir şekilde yetişmeye çalışmak zorunda hissediyorsunuz kendinizi..

    1. Merhaba, öncelikle yorumunuz ve deneyiminizi paylaştığınız için çok teşekkür ederim. Annenize benzemeniz çok normal. Hepimiz gördüğümüz, deneyimlediğimiz anneliği modelliyoruz. Bunlar bizim fabrika ayarlarımız; ancak farkındalıkla değiştirmemiz mümkün tabii ki.
      Kendinize vakit ayırmanız, ihtiyaçlarınızı fark etmeniz sağlıklı bir yaşam sürdürmeniz için elzem. Siz her şeye yetişmeye çalıştığınız ve kendinizi zorlayarak bile olsa muhtemelen yetiştiğiniz için destek olmayan eşiniz zaten destek olmak zorunda hissetmiyor kendisini. Destek olma motivasyonunu duyması için bir şeylerin eksikliğini de hissetmesi gerekiyor. Dolayısıyla her şeyin yetişmediği, mükemmel işlemediği bir evde yaşama fikri size nasıl geliyor? Bunu sormamın nedeni; çoğu zaman annelerimizden aldığımız mükemmeliyet çıtamız çok yüksek.. biraz o mükemmeliyet beklentimizi törpülediğimizde kendimizi özgürleştirmemiz mümkün oluyor. İçten sevgilerimle…

Gülşah Bastıyalı Uzunlar için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Scroll to Top