“Çok vakit geçmeden ikinciyi düşünmelisin”
“Kardeş şart”
“Sonra çok pişman olursun”
“Bu saatte mi uyuyor?”
“Hala emziriyor musun?”
“Seninle birlikte uyumaya alışmasın”
…
Bu liste daha çoook uzar. Herkesin ne çok doğrusu var kendine göre; ve herkes kendinden ne kadar emin?! Herkes birbirinin hayatına karışmaya ne kadar meyilli?!
Oysa; her çocuk farklı olduğu gibi, her annenin de yaşadığı deneyim farklı. Her annenin annelik yolculuğu kendine özel. Hiç kimse birbirinin aynısı değil. Hiç kimse bir diğerinin istediklerini istemek zorunda değil. Kimisine hamileliği, doğumu, lohusalığı, emzirme süreci, çocuğunu büyütme sırasında yaşadıkları çok kolay gelmiştir; kimisine geçmek bilmemiştir. Herkes kendi yaşadığını bilir. Bazılarına zor gelmiş olsa da birden fazla çocuk sahibi olma konusunda kararlı olabilir; bazılarıysa çok kolay geçmiş olsa da tek çocukta kalma niyetinde olabilir.
Bu kadar özel ve hassas bir konuda yargılamak, etiketlemek, sorgulamak, eleştirmek yerine; annelik yolculuğunda neler yaşadığını ilgi ve şefkatle öğrenmek; hangi konularda daha fazla yardıma ihtiyaç duyduğunu sormak ve elimizden geliyorsa destek olmak çok harika olmaz mıydı?
Birbirimize kurduğumuz cümleler, sorduğumuz sorular konusunda dikkatli ve özenli olalım. Birbirimize destek olalım.
Yalnız değilsiniz anneler ️ yaşadıklarınızı görüyorum, sizi duyuyorum, yanınızdayım…